Książka ta jest próbą opisania intrygującego zjawiska Inności. Tego, co z wielu powodów – ideologicznych, metodologicznych, estetycznych – pozostaje wykluczone z oficjalnego dyskursu kulturowego. Ten dyskurs ufundowany jest na niesymetrycznych opozycjach, czego konsekwencją jest jego opresywny charakter: skryte wartościowanie, redukowanie różnicy do tożsamości, nieuchronne ekskluzje. Literatura i teoria próbują jednak radzić sobie z tymi ułomnościami dyskursu.
W pomieszczonych w niniejszej książce interpretacjach tekstów (m.in.) Gombrowicza, Białoszewskiego, Witkowskiego, Jeleńskiego, Marian Bielecki wykorzystuje kategorię Inności i jej liczne pochodne: neutrum (Barthes), queer (Butler, Kosofsky Sedgwick), abiekt i cudzoziemskość (Kristeva), kamp (Sontag), ponieważ dają one szansę na przechytrzenie opresyjnego działania kulturowego dyskursu: jego prostackiej logiki, aroganckich konieczności, zinstytucjonalizowanego nadzoru, normalizujących sankcji, psychopatycznego wykluczania.